جراحی پروتزهای ناتوانی جنسی

جراحی پروتز های ناتوانی جنسی که طی آن پروتز آلت تناسلی که یک دستگاه داخلی است و با استفاده از مایع ذخیره شده در دستگاه ، باعث نعوظ آلت تناسلی مرد می شود در بدن بیمار قرار داده می شود. این دستگاه به طور کامل در داخل بدن شما قرار می گیرد و از بیرون، قابل رویت نمی باشد. ناتوانی جنسی ، ناتوانی دائمی برای رسیدن یا حفظ نعوظ می باشد که در آن ، آلت تناسلی به اندازه کافی برای داشتن مقاربت جنسی، محکم نیست. ناتوانی جنسی یک مشکل رایج می باشد ولی مهم است بدانید که شما تنها نیستید. یک دلیل واحد برای ناتوانی جنسی وجود ندارد. دلایل ناتوانی جنسی، فیزیکی و روان شناختی می باشند. اگر این مشکل رنج می برید و به دنبال روش درمانی آن و عمل جراحی مربوط به رفع این مشکل هستید توصیه می کنیم این مقاله از سایت دکتر سعید موحد بهترین جراح و متخصص اورولوژی زاهدان را با دقت بخوانید.

 

جراحی پروتزهای ناتوانی جنسی

 

برخی از دلایل ناتوانی جنسی متداول عبارتند از:

  • دیابت
  • بیماری قلبی عروقی (فشار خون بالا، بیماری قلبی)
  • درمان سرطان پروستات
  • عمل جراحی (پروستات، مثانه، روده بزرگ، مقعد)
  • داروها (فشارخون، ضد افسردگی)
  • گزینه های سبک زندگی (سیگار کشیدن، مصرف بیش از حد الکل، چاقی، ورزش نکردن)
  • آسیب های نخاعی
  • مشکلات هورمونی

ناتوانی جنسی و جراحی پروتز های ناتوانی جنسی ، تنها یک موضوع پزشکی نیست؛ بلکه می تواند عمیقاً بر روی روابط نیز تاثیرگذار باشد. برای آشنایی بیشتر با نعوظ، درک چگونگی عملکرد نرمال آن حائز اهمیت می باشد. فرایند نعوظ، شامل پنج مرحله زیر است:

  1. پرشدن اولیه
  2. نعوظ نسبی
  3. نعوظ کامل
  4. نعوظ سفت
  5. برگشت به حالت شلی

صرف نظر از هرآنچه که باعث ناتوانی جنسی شما شده ، یک گزینه درمان وجود دارد که می تواند راه حل رضایت بخشی را ارائه دهد. اگر شما یکی از گزینه های درمان فهرست شده را امتحان کرده و نتیجه ای نگرفته یا رضایت کامل نداشته اید، نا امید نشوید. این گزینه های درمان درجات موفقیت متفاوتی برای هر مرد، بسته به علت ناتوانی جنسی دارند. گاهی آسیب برگشت ناپذیر رگ یا عصب بر روی موفقیت برخی از درمان ها اثر می گذارد. اطلاع داشتن از گزینه های موجود و گفتگو با پزشک به منظور تعیین گزینه مناسب برای شما و سبک زندگی تان، حائز اهمیت می باشد. یک متخصص به شما در درمان دائم ناتوانی جنسی کمک خواهد کرد.

ایمپلنت آلت تناسلی چیست؟

جراحی پروتز های ناتوانی جنسی یا عمل کاشت ایمپلنت آلت تناسلی ، یک راه حل دائمی برای مردانی که از ناتوانی جنسی رنج می برند، بوده و یک پشتیبان پنهان برای نعوظ در زمان و مکان دلخواه می باشد. روند ایمپلنت معمولاً بر یک مبنای سرپایی انجام می شود. یک بریدگی کوچک در پوست بیضه یا بالای استخوان شرمگاهی ایجاد می شود و یک اورولوژیست تمام مولفه ها را از طریق این بریدگی کوچک جاسازی می نماید. این روند تحت بیهوشی انجام می شود. اصولاً بازگشت به روند عادی فعالیت های سبک، چند روز طول می کشد. دکتر سعید موحد ، بهترین اورولوژیست زاهدان ، آموزش های لازم در خصوص انتظار 4 تا 6 هفته ای قبل از استفاده از ایمپلنت برای روابط جنسی را به فرد می دهد.

ایمپلنت آلت تناسلی یا جراحی پروتز های ناتوانی جنسی در زاهدان یا دیگر شهر های ایران ، یک گزینه درمان دائمی برای مردانی که از درمان های بدون موفقیت خسته شده اند، به شمار می آید. در مقایسه با گزینه های درمانی دیگر، ایمپلنت، خودانگیختگی را ایجاد می نماید و به شما این امکان را می دهد تا در زمان تمایل، رابطه جنسی داشته و نعوظ را تا زمانی که می خواهید، ادامه دهید. ایمپلنت به طور کامل در داخل بدن شما قرار گرفته و هیچ مولفه قابل رویتی ندارد بنابراین دیگران نمی توانند وجود این دستگاه را در شما تشخیص دهند.

 

جراحی پروتزهای ناتوانی جنسی

 

ویژگی های ایمپلنت آلت تناسلی

  • به عنوان یک راه حل دائمی برای ناتوانی جنسی طراحی شده است
  • خود انگیخته است؛ یعنی شما می توانید در زمان احساس تمایل، رابطه جنسی داشته باشید.
  • نعوظ در زمان فعال شدن تا زمانی که تمایل دارید ادامه می یابد.
  • به طور کامل در داخل بدن قرار می گیرد بنابراین هیچ کس متوجه وجود آن نمی شود مگر خودتان به او بگویید.
  • به گونه ای طراحی شده که شما در طول رابطه حس طبیعی داشته باشید.
  • صبر زیاد و رضایت شریک جنسی گزارش شده است.
  • در انزال و ارگاسم هیچ تداخلی ایجاد نمی کند.

خطرات جراحی پروتز های ناتوانی جنسی

  • مثل دیگر گزینه های درمان مداخله ای، نعوظ های طبیعی و خودانگیخته را غیر ممکن می نماید.
  • گاهی ایمپلنت دچار نقص مکانیکی می شود که در این شرایط، بازبینی جراح مورد نیاز است.
  • اگر برداشتن یا تعویض ایمپلنت مورد نیاز باشد، ممکن است آلت تناسلی کوتاه تر، خمیده یا زخمی شود.
  • اصولاً فرایند بهبود با درد همراه است.
  • مردان مبتلا به دیابت، آسیب های نخاعی یا زخم های باز در معرض خطر بیشتر عفونت قرار دارند.

عمل جراحی پروتز های ناتوانی جنسی

ایمپلنت آلت تناسلی دستگاهی است که می تواند به مردان در رسیدن و حفظ نعوظ کمک کند. وقتی درمان های دیگر ناموفق هستند، شما کاندید خوبی برای این روند حداقل تهاجمی به شمار می آیید. ایمپلنت های آلت تناسلی، مزایایی از قبیل موارد زیر را دارا می باشند:

  • رضایت بیمار: بیش از 93.8 درصد از بیماران، رضایت خود را از این درمان گزارش داده اند.
  • شکل ظاهری طبیعی: رسیدن و حفظ نعوظ دارای شکل طبیعی، در هر زمان با حس طبیعی
  • زمان ریکاوری کوتاه: در پی این روند حداقل تهاجمی، یک دوره ریکاوری چهار تا شش هفته ای، تنها کار لازم الاجرا قبل از استفاده ازایمپلنت می باشد.

نحوه کاشت پروتز آلت تناسلی

جراحی پروتز های ناتوانی جنسی برای کاشت پروتز آلت با بی حسی نخاعی یا بیهوشی عمومی به صورت سرپایی انجام می گیرد که تعیین نوع بیهوشی با تشخیص پزشک معالج شما می باشد. شما می توانید در زمان مشاوره با پزشک خود در رابطه با نوع بیهوشی مورد استفاده برای درمان صحبت کنید.

پس از اینکه شما تحت بیهوشی قرار گرفیتید ، جراح پروتز آلت را طی یک مرحله عمل جراحی مستقیما در داخل آلت تناسلی بیمار قرار می دهد. مدت زمان انجام این فرایند نیز به مشکل بیمار بستگی داشته و بین 45 الی 90 دقیقه طول می کشد. شدت و مدت زمان احساس درد بعد از انجام جراحی در هر شخصی متفاوت بوده و در اکثر موارد نیاز به مصرف مسکن ها به مدت یک الی دو روز دارد.

در طول جراحی پروتز های آلت تناسلی آقایان ، لوله یا سوند از راه آلت وارد مثانه بیمار می شود تا ادرار را در طول عمل جراحی جمع آوری و دفع نماید. پس از آن جراح برش را زیر سر آلت ، در پایه آلت یا پایین شکم ایجاد می کند. سپس جراح بافت اسفنجی داخل آلت در واقعا بافتی که معمولا هنگام نعوظ پر از خون می شود را می کشد. این بافت در هر دو حفره تو خالی آلت به نام کورپوس کاورنوس وجود دارد.

پس از آن جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری ، پروتز را در اندازه مناسب انتخاب نموده و پس از آن سیلندر های آن را طی جراحی پروتز های ناتوانی جنسی داخل الت قرار می دهد. تمامی این پروتز ها می توانند به اندازه متناسبی سایز الت تناسلی را افزایش دهند. اگر متخصص اورولوژی برای انجام این عمل پروتز بادی دو قطعه ای را انتخاب کرده باشد ، پمپ و دریچه تخلیه را در داخل کیسه بیضه قرار می دهد. اما در صورتی که از ایمپلنت های سه تکه ای استفاده نماید ، جراح مخزن مایع را از راه برش داخلی به وجود می آورد و در زیر دیواره شکم قرار می دهد.

جستجو کنید

آخرین مقالات

اشتراک گذاری

نظرات

ثبت نام
اطلاع از
guest
0 دیدگاه ها
بازخورد درون خطی
دیدن همه سوالات