عمل جراحی بی اختیاری ادرار خانمها
جراحی بی اختیاری ادرار خانمها : اگر تغییر رفتار و ورزش های لگنی در رفع نشانه های بی اختیاری ادرار مشکل گشا نباشد و گزینه کارساز اولیه برای این علائم به شمار نیاید، پزشک انجام جراحی را پیشنهاد می کند که می تواند این مشکل را در اکثر زنان حل کند. دو الگوی اصلی از جراحی وجود دارد و نمونه مناسب برای شما، به نوع بی اختیاری و شدت علائم آن بستگی دارد.
اگر بی اختیاری ادرار چنان شدید باشد که در زندگی روزمره شما مداخله ایجاد کند، شما داوطلب خوبی برای درمان جراحی به شمار می آید. پزشکان، زنان را به انجام ندادن جراحی تا بعد از به دنیا آوردن بچه تشویق می کنند چون بارداری های مکرر می تواند علت بازگشت بی اختیاری ادرار باشد.
جراحی اسلینگ
در جراحی اسلینگ، پزشک یک پشتیبان ننو شکل را برای مجرای ادرار، با استفاده از یک نوار که قابل تجزیه بوده یا از بافت های بدن خود شما ساخته شده اند ایجاد می نماید.
جراحی اسلینگ میانه رحم
در طول جراحی اسلینگ میانه رحم که در بیمارستان با استفاده از بیهوشی عمومی یا نخاعی انجام می شود. جراح یک اسلینگ سنتزی را در زیر و اطراف میزنای برای ایجاد یک پشتیبان قرار می دهد، در نتیجه نشت ادرار را کاهش داده یا از آن جلوگیری می کند.
- شما در روز جراحی به خانه باز می گردید و باید به مدت یک یا دو روز قبل از برگشت به فعالیت های نرمال خود، استراحت کنید.
- شما باید از روابط جنسی و انجام فعالیت های فیزیکی شدید حداقل به مدت سه هفته در طول بهبود میزنای، اجتناب کنید.
- برخی زنان برای کمک به ادرار کردن بعد از جراحی، به طور موقتی به سوند نیاز دارند.
جراحی اسلینگ پابواژینال
در روند اسلینگ پابواژینال ، جراح یک بریدگی کوچک را در شکم یا ساق پا ایجاد کرده و بافت را از زیر پوست بازیابی می کند و از آن برای خلق یک اسلینگ ایجاد شده از بافت خود شما، استفاده می کند. این اسلینگ در زیر و اطراف میزنای، به منظور ایجاد پشتیبانی بهتر قرار داده می شود.
به منظور کمک به ادرار کردن بعد از جراحی، گاهی به سوند نیاز خواهید داشت. به دلیل وجود بریدگی، ریکاوری در یک جراحی میان رحمی، گاهی طولانی تر بوده و معمولاً یک تا دو هفته به طول می انجامد.
معلق سازی رتروپوبیک
در جراحی معلق سازی رتروپوبیک که به بیهوشی عمومی نیاز دارد جراح، گردن مثانه – ناحیه ای که در آن مثانه و میزنای بهم می رسند – را بلند کرده و در یک موقعیت محکم تری قرار می دهد.
جراح یک بریدگی ایجاد می کند و اگر این جراحی با لاپاروسکوپی انجام شود، چندین بریدگی کوچک در شکم ایجاد می گردد و بخشی از مهبل در زیر ناحیه گردن مثانه را به پیوند های استخوان شرمگاهی وصل می کند. این کار به ماهیچه های باسطه میزنای اجازه می دهد تا بعد از ادرار کردن به منظور جلوگیری از نشت، به شکل مناسبی بسته شوند.
در این روند، بیمار یک شب در بیمارستان می ماند. پس از برگشت به خانه، باید از عطسه کردن، روابط جنسی، بلند کردن اجسام سنگین یا کشیدگی در طول ادرار کردن یا حرکات روده که می تواند باعث ایجاد فشار بر روی بخیه ها شود، خودداری کنید. معمولاً استفاده از یک سوند برای کمک به ادرار کردن به مدت چند روز بعد از این جراحی مورد نیاز می باشد.
